آرامش بعد دل کندنم آرزوست..؟؟!

حجم آرزوهایم قدقفسی ایست،،

ودرآن،طوطی سبزرنگی زندانی ایست،،

که ندارد هوس پرواز،،!!

خاطرات پرواز چیده اند بال وپرش را،،

یاکه کشته اند اورا درهر خاطره ی پرواز،،

شــایـدکہ کـنَـد بـاور،،

         شــایــدکـہ بــپـذیــرآرام،،

                          ،،پـنـجـرہ بــاز خـانـہ،،

                                      کـہ طُ رادیــگـرنـخـواهـد دیــدهـرگـزدرقـابــ،،

پایــان

دلــ❤ـم تـنــگ نـفس هایــتـ،،

صـدایــم کـوچـہ ساری بـارانـی ایــسـتــ،،

دلــ❤ــم خـزانـی از رز های قـرمـز خشـکـیـده،،

و طُ چـہ دانــی کہ پــس هــرلبـخـنـدم چہ چیـزخـفـتـہ ای مــرده،،

خیـلی وقـتہ یـادش بـازافـتاده بـہ خـیـــالـــم  ،،

مـ ـن بـا ایـ ـن هـَـمـہ "شـَ ـبــ" چـہ کــنـمـ؟!!؟

عشـق همـه ی آن چیز هایسـت که ماقادر به فراموش کردن شان نیستیم..  

مثل جاماندن دراو ،،

مثل یادآوری حـس نگاه آخر،،

مثل رستاخیز خاطره ها در رک تنهایی،،

مثل مرگ حس قلبی که گناهش عشق است،،

مثل زمستانی که جامه عشق پاییزش کرد،،

مثل لبریزی یک قلب از عریانی اویی که در وادی خاموشی ایست،،